Grote zorgen en toch plezier.

Jemima is de laatste maanden door een heel diep dal gegaan.
Ws hebben jullie er al van gehoord via de radio en kranten.
Er is te weinig geld om de salarissen van de medewerkers op tijd te betalen en ook zijn er schulden bij de leveranciers. Medicijnen zijn een paar maanden niet betaald. Er is van alles aan gedaan om zo zunig mogelijk te leven.
De nieuwe arabische direkteur Ra’ed en de ned. directeur Hans zagen zich genoodzaakt om een plan op te zetten om een deel van Jemima te sluiten. Wat zou betekenen dat 16 bewoners naar huis gestuurd zouden worden. En ook 16 medewerkers. Dat gaf veel onrust en onzekerheid. Hoe kan dat, hoe zal dat gaan? De ouders kennen hun kinderen niet meer en ze hebben speciale begeleiding nodig, daarom zijn ze hier… enz. Alleen maar vragen, die de nood nog groter maakten. Met de mederwerkers van de zorg groepen, (waar de bewoners wonen) is begonnen om elke werkdag een dagopening te houden. Er wordt spontaan een bijbelgedeelte genoemd, wat iemand kent of zo ter plekke leest en aan spreekt. Het wordt in het arabisch en engels gelezen. Er even over gepraat en samen gebeden. Zo hebben we nu al 3 weken onze grote zorgen bij de Here bekend gemaakt. Telkens weten en leren vertrouwen dat Hij uitkomst zal geven. (Dat lied had ik ontvangen toen ik met onze vrienden bij Ein Gedi een ned. groep tegen kwam die daar in de woestijn stonden te zingen.)Het woord gaf kracht en bemoediging zelfs tegen de situatie in. Toen moest er toch een beslissing genomen worden….Er zou nog uitstel zijn tot afgelopen maandagochtend. Op zondag kwam het grote keerpunt! Halleluja! Er gingen deuren open. Hier bij de lokale overheid, die veel geld toezegde om de schulden af te lossen en om een flinke bijdrage te geven voor elke bewoner. En ook via Nederland, van vele Jemima vrienden, die ervan hoorden en besloten er direct iets aan te doen.
Voor degenen die dit nog niet wisten, laat je hart spreken en bid en denk of je ook een bijdrage kan geven, om de bewoners in Jemima thuis te houden.
Toen we op maandagochtend het goede bericht hoorden, waren we allemaal zeer onder de indruk van Gods goedheid, genade en trouw! We kunnen Hem er niet genoeg voor danken. De medewerkers vroegen om door te gaan met de ochtend bidstonden. Om blijvend de leding van de Hemelse Vader te vragen en elkaar te zegenen.
Juist de zaterdag dat het nog onduidelijk was dat er een oplossing zou komen, was er een gezellige middag gepland. Alle groepen hadden een leuke bijdrage. We hebben heerlijk met de bewoners gelachen en gezongen. Iets van Fill. 4:16 Verblijd je ten alle tijden en niet bezorgd zijn. Dat kunnen ze, juist in hun kindelijke afhankelijkheid.
Geprezen zij de Heer, dag aan dag draagt Hij ons. Ps 68:20,21)