Blij zijn met de blijden.

Het begon in Nederland, maar ook hier zijn de bruiloften in volle gang. In de gemeente is een stel getrouwd. Amal onze secretaresse van Jemima is getrouwd. Met een oud vrijwilligster ging ik naar de Syrisch orthodoxe kerk in Bethlehem. Er werd gezongen en gebeden in ’t arabisch. De kerk is prachtig versiert met bloemen in het middenpad. De bruilofsgasten zien er erg mooi uit. Lange galajurken, goed op gemaakt en mooi kapsel. Een gewoonte is dat bij de huwelijksinzegening ze kronen op hun hoofd krijgen. Daar gaat je mooi kapsel, valt wel mee hoor. Dan wordt er gefeliciteerd. S’Avonds is er feest. Van ’t begin tot het eind knalharde muziek door een`bandje. Het bruidspaar opent ’t dansen, familie volgt en de bruilofsgasten natuurlijk ook. We kregen lekkere arabische salades. Als je niet danst is ’t niet zo gezellig, omdat je niet kan praten, want de muziek is te hard.
Het feest is pas klaar met de maaltijd en builofstaart. Dat is tegen 23.30. Zo lang kan ik de muziek niet volhouden. Wel gezellig was de tafel met Jemimakollega’s.
Een week later trouwde ons buurmeisje. We waren nadrukkelijk uitgenodigd met het hele gezin. Een paar dagen ervoor was er thuis al een feestje geweest. Een soort vrijgezellen feest. Ze had een haar prachtige verlovingsjurk aan en haar moeder een arabisch geborduurde jurk. Er kwam erg harde vrolijk muziek uit het huis.
Ook hier ’t zelfde ritueel op de feestavond. Veel dansen met muziek die je oren doen tuiten. Het jonge paar zag er stralend uit. Mirvat was onder de indruk en zoekt nu voorlopig de pagina bruidsjurken op via internet.