Sneeuw

In Beit Jala doen we nog niet aan global warming. Het is gewoon koud hier. Vooral waar je het warm wilt hebben, in huis.
Het duurt meestal niet zo lang, maar we hebben de hele winteruitrusting in gebruik. Extra truien, dekens en de kleine verwarming. Als het gewoon regent en daardoor koud is, wordt je er snel ongeduldig van, maar gelukkig hadden we nu sneeuw. Dat houdt het plezier er in.
Twee dagen sneeuw deze keer. Dat wil zeggen, in de hogere delen van het land. Beit Jala hoort daar bij, maar Beit Sahour, waar de olijfhout werkplaats is, niet.
Sneeuw betekent dat er geen vervoer is. De winkels, scholen en werkplaatsen zijn dicht. Ziekenhuizen en instellingen als Jemima werken op een noodrooster. Toen er weer wat verkeer mogelijk was kwamen de mensen van Beit Sahour richting Beit Jala: kijken naar de sneeuw.
Als er maar enige kans is dat er sneeuw zal vallen in Jeruzalem, wordt dat ook nadrukkelijk genoemd. Al dagen van te voren begint zo de voorpret. Als het dan ook echt gaat sneeuwen is het feest.
De overheidsdiensten proberen paraat te zijn. Deze keer lukte het goed. Op tijd werd de straat geschoven, zodat de weg eigenlijk de hele tijd begaanbaar was. Ook in Jeruzalem lukte het dit jaar goed. De weg naar Tel Aviv bleef open en daarmee bleeft Jeruzalem bereikbaar.
Na een dag smelten de restanten sneeuw weg en gaat alles geleidelijk aan weer op stand normaal.
We zijn God dankbaar voor de grote hoeveelheid water die de sneeuw opleverde. In twee dagen is het meer van Galilea net zoveel cm gestegen als in de afgelopen drie maanden.